RVB directeur Strategie en Digitalisering Max Droste: "Staatseigendommen inzetten om Nederland mooier, duurzamer te maken."

Weblogbericht | 13-11-2025 | Hans den Boer

Grotere opgave, enorme uitdaging

Met de grootste vastgoedportefeuille van Nederland en de onder druk van geopolitieke spanningen verviervoudigde opgave voor Defensie stelt het Rijksvastgoedbedrijf ‘(RVB) voor enorme uitdagingen. Max zet zich samen met zijn collega’s in om de deze opgave met nieuwe manieren van werken, gebruikmakend van mogelijkheden van digitalisering en kunstmatige intelligentie vorm te geven.

Droste: “Om die opgavre aan te kunnen zullen we verdergaand onze werkwijzen moeten aanpassen; meer standaardiseren, slimmer plannen, prefabriceren waar mogelijk, nuttig gebruik maken van het digitaliseringsmogelijkheden en de inzet van kunstmatige intelligentie om onze productie te vergroten en ons voorspellend vermogen te vergroten. Er moet immers volop worden verbouwd en nieuwbouw gerealiseerd. En die bouw zal niet altijd en overal met applaus worden ontvangen. Defensie heeft veel meer ruimte nodig om te kunnen, oefenen, zowel op de grond als in de lucht. En gebouwen die niet meer nodig leken zoals wapendepots blijken nu meer dan nodig. Daarbij bouwen we maximaal duurzaam; circulair, natuurinclusief, energiezuinig en hernieuwbaar èn klimaatadaptief. We richten ons daarbij op 2050 voor de gehele portefeuille. Met het programma Koers hebben we nieuwe bakens gezet voor het beheer en onderhoud van onze vastgoedportefeuille. Met deze gedragen transitie zetten we een grote organisatie als het RVB in beweging voor de opgaven van vandaag en morgen. En zo’n grote organisatie brengt ook met zich mee dat eigenaarschap niet altijd vanzelfsprekend is.”

Noodzakelijk transities

In het gesprek komt een aantal keren de militaire achtergrond van Max ter sprake. Hij was onder andere als commandant betrokken bij de Nederlandse missie in Afghanistan. Droste: “Kijk, die uniformen zijn er niet voor niets. Dat geeft helderheid over wie op welk niveau voor wat verantwoordelijk is. Iedereen weet zo waar je van bent. Dat helpt om organisaties te stroomlijnen, maar maakt organisaties minder flexibel. Echter, de omstandigheden en de opgaven zijn nu echt anders. We moeten als RVB bewegen om de grote opgaven waar we voor staan te kunnen waarmaken. En specifiek voor Defensie zullen we alles op alles moeten zetten om ervoor te zorgen dat Defensie met ons aanbod toegerust wordt voor elke potentiële dreiging.”

ERDH: opereren in een complexe omgeving

Droste is als lid van de Adviesraad nauw betrokken bij ERDH. “ERDH opereert in een zeer complex domein; in een dichtbevolkte stad, wordt geconfronteerd met een geheel nieuwe problematiek van netcongestie en heeft te maken met een groot aantal stakeholders. Die netcongestie is voor geen van die partijen hun primaire business. Het komt er allemaal bij. Verantwoordelijkheid voor deelaspecten van netcongestie zijn fragmentarisch belegd, wie verantwoordelijk is voor welk deel van de puzzel, is vaak niet duidelijk. ERDH toont hier haar meerwaarde, vooral als het erom gaat om afspraken met elkaar te maken over vormen van sturing bij grote opgaven of dat nu gaat om het verduurzamen van vastgoed of netcongestie. Te midden van dit krachtenveld bewijst ERDH haar meerwaarde. De recent getekende Intentieovereenkomst Netcongestie is daar een mooi voorbeeld van. Ik zie uit naar de wijze waarop de overeenkomst concreet wordt gemaakt. Daar hebben we allemaal belang bij.”

Droste heeft naast veel waardering ook een kritische noot over ERDH. In zijn ogen zou het programma best een tikje slagvaardiger mogen zijn. “We leren veel van het programma. En ik begrijp heel goed dat iedereen sneller wil. Maar met alle begrip voor het complexe speelveld zie ik mogelijkheden voor het programma om nog zichtbaarder resultaten te boeken. Is er een probleem? Maak er dan een plan voor. Geef aan wat het kost en help besluitvorming af te tikken.” Droste refereert daarbij aan de uitwerking van de Intentieovereenkomst Flexvermogen waarbij onder ander wordt nagedacht over het plaatsen van zo’n 30 Stadsbatterijen. Droste: “Een van de vragen is natuurlijk waar je die batterijen plaatst. Denk daarbij ook eens aan locaties in de stad waar echt wel plek is om van die 20-tons containers met accupakketten neer te zetten. Bij Defensielocaties als de Frederikskazerne of bij de Beatrixhaven en ook midden in de stad bij Plein 4 is wel ruimte te vinden hiervoor. Gewoon buiten, op een parkeerplaats. Dat zijn locaties waar ook nog eens de beveiliging is geregeld.”

ERDH onderzoekt samen met Stedin locaties waar de batterijen geplaatst kunnen worden en waar dit nuttig is gelet op de problematiek van netcongestie (noot redactie).

Er zijn meer dan genoeg uitdagingen om de ERDH-wijze van samenwerken elders in het land nuttig te maken, bijvoorbeeld in Utrecht waar we voor vergelijkbare opgaven staan als in Den Haag.

ERDH-lessen ook elders in het land toepasbaar

Droste koestert de besluitvormingsstructuur die ERDH heeft vormgegeven. Die zou in zijn ogen vastgehouden moeten worden, ook na de tweede programmaperiode: “Er zijn meer dan genoeg uitdagingen om deze vorm van samenwerken elders in het land nuttig te maken, bijvoorbeeld in Utrecht waar we voor vergelijkbare opgaven staan als in Den Haag.”

Droste waardeert initiatieven van ERDH zoals het door het programma geïnitieerde onderzoek naar een extra Warmte-Koude-Opslag (WKO) in het centrum van Den Haag, waarmee nog meer gebouwen in het werkgebied duurzaam verwarmd kunnen worden. “Vergeet niet dat we als RVB ook een voorbeeldfunctie hebben over de wijze waarop we grootschalige renovaties duurzaam vormgeven.”

Persoonlijke drijfveer: staatseigendommen maatschappelijk nuttig inzetten

De kaart aan de wand en meer in het algemeen een door interviewer en Max gedeelde interesse voor geografie komen een aantal keren langs in ons gesprek. Max: “Als scholier wist ik alle hoofdsteden van alle landen in de wereld uit het hoofd. En nog steeds heb ik veel belangstelling voor alles wat met kaarten te maken heeft. Als ik ergens op bezoek ga, kijk ik eerst even op de kaart om mij te oriënteren. Die kaart aan de wand inspireert mij bovendien - ondanks mijn kleurenblindheid - elke dag opnieuw om mooie dingen neer te zetten voor Nederland. Of het nu gaat om het uitbannen van Glyfosaat op Rijksgronden of duurzaam bouwen of we bouwen het niet-principe dat we als RVB huldigen. Staatsgronden verpanden we niet langer, maar zetten we in om maatschappelijk nuttigen dingen te doen. Als RVB hebben we de minimale lat hoger gelegd als het om duurzaamheid gaat. Samen met de markt maken we Nederland mooier. Daar ben ik trost op.”