Stadsbatterij

De stadsbatterij is een batterij in een stedelijke omgeving waarin energie opgeslagen kan worden. De batterij die aan de Rijnstraat 8 in Den Haag wordt geplaatst, heeft een capaciteit van 500 kWh. Hiermee kunnen ca 200 werkplekken in het kantoor van Rijnstraat 8 een week lang van elektriciteit worden voorzien. Met deze kleine batterij doen we ervaring op die later bij het plaatsen van grotere batterijen in de stedelijke omgeving benut kan worden.

De batterij kan op meerdere manieren worden geladen. Dat kan op basis van de zonne-energie van de eigen zonnepanelen zijn, maar dat kan ook zijn door energie van het netwerk op het moment dat er overproductie (meestal als gevolg van een groot aanbod van zonne- en windenergie) op het nationale net is. 

Het elektriciteitsnet raakt vol. Door de sterke groei van het aanbod van lokaal geproduceerde, hernieuwbare elektriciteit zoals die van zonnepanelen, kan het elektriciteitsnetwerk in Nederland de productie niet aan, en ontstaat er zogeheten netcongestie. Dat wil zeggen dat er te weinig ruimte is op het elektriciteitsnetwerk om nieuwe aansluitingen te realiseren. Door opslagcapaciteit te plaatsen, ontlasten we het energienet en ruimte voor nieuwe lokaal geproduceerde elektriciteit.

Met de plaatsing van de Stadsbatterij wil ERDH kennis en ervaring opdoen op het gebied van energieopslag in de stedelijke omgeving. Door opslagcapaciteit te realiseren ontlasten we het energienet en verwachten we ook in de toekomst ruimte te kunnen bieden aan lokaal geproduceerde energie. Daarmee dragen we voor Nederland bij aan een verlaging van de CO2 voetafdruk. 

De Stadsbatterij is een initiatief van Energierijk Den Haag en kwam tot stand met medewerking van ATEPS, BAM, Invesis, Rijksvastgoedbedrijf en TROEF.

In de tweede helft van 2013 wordt de batterij uivoerig getest. Om het elektriciteitsnet op grote schaal te kunnen ontlasten, zullen er meer batterijen geplaatst moeten worden. Het streven van EnergieRijk Den Haag is om de ervaringen met deze batterij te berruiken om kennis te delen, zodat in de toekomst meerdere stadsbatterijen het elektriciteitsnetwerk verder kunnen ontlasten.

De tests richten zich op:

• de mate van piekreductie die met de Stadsbatterij gerealiseerd kan worden.
• de bijdrage van de Stadsbatterij aan het meer in balans brengen in het lokale elektriciteitsnetwerk
• de mogelijkheden om met de Stadsbatterij  op gunstige (goedkope) momenten elektriciteit in te kopen
• de mogelijkheden om de Stadsbatterij in te zetten voor specifieke doeleinden, bijvoorbeeld door alle opgeslagen elektricteit in te zetten voor bijvoorbeeld het bedrijfsrestaurant of liften, als bijdrage aan het bewuster gebruik van energie door medewerkers.

Het komende jaar zullen we de geleerde lessen delen via handreikingen. De handreikingen publiceren we op de ERDH-website en zijn voor iedereen toegankelijk. 

Bij de productie van de Stadsbatterij is rekening gehouden met de milieubelasting. De batterij bestaat uit de volgende fase lithium batterijen, zogenaamde Lithium IJzer Fosfaat (LFP) batterijen. Het voordeel van deze batterijen is dat hiervoor geen grondstoffen zoals Kobalt en/of Nikkel nodig zijn en hebben bovendien als voordeel dat deze een langere levensduur hebben dan de Kobalt/Nikkel rijke batterijen. Echter, ook de stoffen voor de LFP batterijen (Lithium, grafiet, fosfor, etc.) zijn, zeker in Europa, schaarse materialen. Er wordt daarom uitgezien naar methodes om batterijen te hergebruiken en inmiddels zijn er methodes ontwikkeld waarbij meer dan 90% van de schaarse grondstoffen van de LFP-batterij kunnen worden hergebruikt.